Logo
< Yeni bir dönemin başında gençlik çalışması...

Gençlik çalışması ve esnek araçlar


Gençlik çalışması ve esnek araçlar

Yüksek öğrenim gençlik hareketinin uzunca bir süredir süregelen geri ve parçalı yapısı halen devam etmektedir. Kuşkusuz ki, devletin üniversitelere yönelik kapsamlı saldırıları (üniversitelerin dönüşümü adı altında sermayeye peşkeş çekilmesi ve ticari eğitim saldırısı, ilerici öğrencilere yönelik soruşturma-ceza terörü, son yıllarda kendini daha belirgin şekilde hissettiren tutuklama terörü vb.), devrimci gençlik gruplarının öğrenci hareketinin gündemlerinden ve ona müdahale zeminlerinden tümüyle kopuk olmaları, reformist gençlik gruplarının ise öğrenci gençliğin ufkunu düzen sınırlarına hapseden reformist çizgileri, öğrenci hareketinin geri ve parçalı bir nitelik taşımasında belirleyici bir önem taşımaktadır.

Gelişen kapsamlı saldırılar karşısında, birleşik-kitlesel devrimci bir gençlik hareketinin ve bunun bir parçası olacak örgütlülüğünün yaratılması temel önemde bir ihtiyaçtır. Ne var ki, bu hareketin sürükleyici dinamiği olabilecek sol-siyasal güçlerin durumu, gençlik hareketine etki yapabilecek sınıf ve kitle hareketinin zayıflığı, halihazırda öğrenci gençlik içinde taban dinamiğinden yoksunluk vb. etkenler, bu ihtiyacın karşılanmasını zora sokmaktadır. Bu tablo, birleşik-kitlesel, devrimci bir gençlik hareketi yaratmak için, her türlü çabanın sergilenmesi, bunun temel bir ayağı olarak kitlelerin politikleştirilmesi, öncüsünün örgütlenmesi ve gençlik hareketinde temel bir boşluk olan devrimci önderlik boşluğunun doldurulması vb. açılardan genç komünistlerin üzerindeki sorumluluğu bir kat daha artırmaktadır.

Bu açılardan bakıldığında gençlik çalışmamız halen ciddi anlamda yetersizlikler taşımaktadır. Yakın dönemde yapılan değerlendirmelerde, gençlik çalışmamızın durumu, temel eksiklik ve yüklenme alanları da kapsamlı bir değerlendirmeye tabi tutulmuştur. Bu kapsamda, ortaya konan temel eksiklik alanlarından birini ise, gençlik örgütlerimizin darlığı oluşturuyor. Elbette ki bu temel eksiklik, gençlik hareketinin genel yapısından, güçlerimizin kadro niteliğinden, gençlik alanına ilişkin politikaların içselleştirilmemesi gibi etkenlerden bağımsız değil.

Mevcut darlığımız, kitle çalışması pratiğimizle doğrudan doğruya bağlantılı bir yerde duruyor. Bugün “bağımsız çalışmamızı” güçlendirmek, siyasal çalışmayı salt ajitasyon-propaganda materyallerinin kullanımından çıkarabilmek, kitle çalışması konusundaki tekdüzeliği, tutukluğu, geçmişten bu yana taşınan kimi alışkanlıkları aşabilmek, kitle çalışmasının araçlarını etkin, işlevsel ve yaygın kullanabilmek, bunların hepsini de yüzünü tümüyle kitlelere dönen bir bakış ekseninde yapabilmek, bu kapsamda ifade edebileceğimiz sorun alanlarıdır. Kitle çalışmasında temel bir rol taşıyan esnek araçların kullanımı da bu açıdan önemli bir yerde durmaktadır. Ekim'in bir önceki sayısında yer alan değerlendirmede, kitle çalışması kapsamında esnek araçların işlevi ve misyonunu şu şekilde ortaya konulmaktadır:

“Bütün bunları dolaysız bir şekilde kesen bir sorunumuz da, gençlik yığınlarının örgütlenmesinde temel bir yer tutan esnek araç ve biçimlere yaklaşımdır. Bu konuda kalıplara takılmak için hiçbir sebep bulunmuyor. Eğer kitle örgütleri parti ile kitleler arasındaki volan kayışları ise, kitleleri devrime kanalize etmeyi ivmelendirecek şekilde ele almak kaydıyla, her tür esnek araç ve örgütlenme (örneğin eğitim grupları, ilgi alanlarına göre tanımlanabilecek tartışma çevreleri, platformlar, kulüpler, kollar, inisiyatifler, kültür-sanat kurumları, öğrenci gençlik sendikası vb.) kitle çalışmasının temel alanlarıdır. Hep belirtildiği üzere bu tür araçlar, genel olarak etkin bir siyasal çalışma için olduğu kadar, çevre-çeper güçlerimizi aktifleştirip kazanmak için de benzersiz önemdedir. (...)” (Sayı: 276, Kasım 2011)

Geçmiş süreçlerde çalışmada etkin olarak kullandığımız esnek araçların deneyimlerinden sonuçlar çıkartarak, esnek araçların işlevi, kullanımı vb. açılardan kimi hatırlatmaların yapılmasının ve önem taşıyan kimi noktaların altının çizilmesinin gerekli olduğunu düşünüyoruz:

* Bugün her ne kadar öğrenci gençlik hareketi içinde gerilemeden söz ediyorsak da, gerekli yönelim sağlandığında mücadeleye açık duran bir kesimin varlığı bir gerçektir. Bugün için siyasal örgütlerin içinde mücadele etmek konusunda çekimser davranan bu güçler, kendi ilgi alanlarına ve eğilimlerine göre, kimi örgütlülükler içinde var olamaya açık davranabilmektedir. Keza, daha geniş kesimlere ulaşabilmek de öncelikli olarak bu kesimleri harekete geçirmekten geçmektedir. Sözkonusu araçlar, kitle hareketinin ürünü değil de kitlelerin duyarlılığına göre öncü müdahalenin ürünü olarak şekillenmiş araçlar olduğuna göre, hedef kesimin heterojen yapısını (eğilimleri ve niteliklerini) gözeterek, geçici-kalıcı, farklı özgün biçimleri taşıyabilir. Aynı şekilde bu araçlar, dönemin özgünlüklerinden ve bunun ürünü olan politik yönelim ve yaklaşımlardan bağımsız da ele alınamaz.

Bu kapsamda, esnek araçları belli biçimlerle sınırlandırmamaya, tek bir biçim ya da araç olarak tanımlamamaya özen göstermek gerekmektedir. Yeri geldiğinde esnek bir yayın düşünülebilir, yeri geldiğinde bir topluluk çalışması başlatılabilir. Herhangi bir gündem karşısında “komiteleşme” önerilebilirken, öğrenci sendikası da merkezi bir araç olmanın avantajlarına yaslanılarak etkin bir mücadele aracı olarak kullanılabilir. Çeşitli kültürel-sanatsal kol-kulüp çalışması da farklı işlevler taşıyabilir. Tabii ki alanın ve güçlerin durumuna göre, belli bir dağılmaya yol açmayacak şekilde, işlevleri farklı olan birkaç araç da bir arada kullanılabilir.

Her aracın döneme ve düşünülen alana göre özgünlüğünü gözetmemek, belli kalıplara sıkışılmasına yol açar, esnek aracın işlevini yerine getirmekten öte, amaç haline gelme, zaman içinde kısırlaşma riskini kendi içinde barındırır.

* Bu yaklaşım çerçevesinde esnek araçlar işlevi ile politik çalışmanın içeriğini karıştırmamak da özel bir önem taşımaktadır. “Belirleyici olan, ne oldukları değil politik mücadelenin ihtiyaçları açısından ne türden işlevler üstlenebilecekleridir. Süreklilik arz eden bu araçların 'esnek araç' olarak nitelendirilmesi de bundandır. Esneklik vurgusunu politik muhtevaya dair bir belirleme zannetmenin yer yer içine düşülen bir hata olduğunu da burada belirtmeliyiz” (Sınıf Çalışmamızda Araç ve Yöntemler Üzerine..., Ekim, Sayı: 266, Mayıs 2010)

Sınıf çalışmamızda kullanılan araçlar için yapılan bu tespit, gençlik çalışmamız için de geçerlidir. Bazen, “esnek” araç kavramı, politik içeriği “esnetmek” anlamına gelebilmektedir. Siz, dönemin ve politik çalışmanın ihtiyaçları çerçevesinde herhangi bir siyasal gündemle alakalı bir platform da kurabilir, öğrenci gençliğin en temel akademik sorunlarını gündeme alan bir araç da kullanabilir, ya da salt bir fakültede kültürel-sanatsal bir aracı da değerlendirebilirsiniz. Önemli olan hepsini de politik çalışmanın ihtiyaçları çerçevesinde ele alabilmektir, hepsinde de devrimci bir bakışı ve çizgiyi etkin kılabilmektir.

* Devrimci-siyasal faaliyette örgüt ve araçlar temel bir yerde durmaktadır. Ve her bir aracın da kendine özgü bir işlevi ve misyonu bulunmaktadır. Ancak herhangi bir örgütlülüğü ya da örgütlülüğün aracını, siyasal gençlik örgütlenmesi ve araçlarının yerine ikame etmemek, işlev kaymaları yaşanmasına izin vermemek gerekmektedir. Somutta bu vurguyu esnek yayınlar üzerinden de ifade ediyoruz. İçeriğinden, kullanım tarzına, güçlerinden, işleyişine kadar aynılaşmaya gittiği koşullarda, esnek araç, kendine uygun bir işlevi oynayamayacağı gibi, daha etkin ve temel bir rol oynayan siyasal gençlik yayınının işlevi de zayıflatılmış olur.

* Esnek araçlar, her şeyin ötesinde kitleyle doğrudan temaslar geliştirebilme, etkin bir kitle çalışması yapabilmek açısından önem taşımaktadırlar. Bu açıdan esnek araçların çalışma tarzı da büyük bir önem taşımaktadır. Yüzünü sürekli kitleye dönmesi, esnek aracı ve her türlü gündemini geniş kitlelere taşıması, her fırsatta tartışma açarak, karşıdaki güçleri ikna etme çabası içinde olması, aynı zamanda çeperini genişletme hedefini de daima gözetmesi gerekmektedir.

Canlı, sürekli kendini üreten bir işleyişe sahip olmak, araçları kendi içinde zenginleştirmeyi de gerekmektedir. Bir esnek yayın pekala film gösterimleri, söyleşiler yapabilir. Bir kültür sanat topluluğu, siyasal bir sorun karşısında tutum alabilir vb.

Kuşkusuz bir esnek araç bunları gerçekleştirebilmek için kollektif, dinamik ve canlı bir yapıya da sahip olabilmelidir. Bileşenlerini kazanmak ve ileriye çekmek gibi temel bir sorunumuz var ise, esnek çalışmaya katılan tüm güçleri tartışmaların, üretimin, pratiğin bizzat öznesi haline getirmek, büyük bir önem taşımaktadır.

Araçları birbirinin yerine ikame etmemek ve aynılaştırmamak kaydıyla, esnek aracın öne çıkardığı gündemleri, kendi özgünlüğü içinde pratiğe, eyleme geçirebilmek de güçlerin dönüşümü açısından önemli bir yerde durmaktadır.

* "... Devrimci bir örgüt, kadro kazanmak için faaliyet örgütlemez; kitleleri harekete geçirmek, mevcut hareketi geliştirmek için uğraşır. Kadrolar ancak böyle bir faaliyet içinde kazanılıp dönüştürülebilir. Kısacası, güç olunduktan sonra politika yapılmaz, tersine politika yapılarak güç olunur..." (Ümit Altıntaş, Kitle Çalışması Üzerine Notlar...)

Kitle çalışması ve araçları, gençlik hareketini geliştirme bakışı ve ortaya konulan politika çerçevesinde, kuşatıcı bir müdahale ile örgütsel sonuçlar çıkartabilmeyi de hedeflemelidir. “Güç kazanma” açısından çift yönlü eksiklik olabilmektedir. Politikanın belirleyiciliğini yadsımadan, bir yandan aracı amaçlaştırma, diğer yandan ise hedef güçleri farklı açılardan yeterince kuşatamama, aynı zamanda örgütsel müdahaleyi aynı güçlülükte yapamama sorunu ile karşı karşıya kalabiliyoruz. Bu nedenle çok yönlü kuşatma sorunu da ayrıntılı bir şekilde tartışılabilmek durumundadır.

***

Kuşku yok ki esnek araçlara ilişkin tartışmaları yeni deneyimlerle zenginleştirmek bir ihtiyaçtır. Olanaklarımızın sınırlı olmasına takılmadan, bugün, gençlik hareketinin önderlik ihtiyacını yerine getirmek için her türlü çabayı sergilemek büyük önem taşımaktadır.

Genç Komünistler


Üste