“Son ana kadar parti bayrağına ve devrimci ideallerine sımsıkı sarıldın...”

Hatice Yürekli’ye...

“Son ana kadar parti bayrağına ve devrimci ideallerine sımsıkı sarıldın...”

Merhaba Hatice yoldaş!

Seninle son ayrılışımızda ikimizin de elinde ağırlığımızdan daha ağır valizlerimiz vardı. Birbirimize uzak mesafeden gözlerimizle hoşçakal dedik. Ve bir süre sonra tutsak düştüğün haberi geldi. Düşmana karşı diğer yoldaşlarla birlikte direnmiştiniz...

Birlikte kısa bir süre aynı tekstil fabrikasında çalıştık, sonra birden ortadan kayboldun. Uzun bir süre senden haber alamadım. Kötü haberi gazetelerden öğrendim. Tutsak düştüğün haberi ve diğer yoldaşlarla fotoğrafların vardı gazete sayfalarında. Beni partiye kazanmada Habip yoldaşın ve senin emeğin vardır. Ve kimbilir kaç fabrikada yeni yoldaşlar kazandırdın partiye.

Hatice yoldaş, ölümü kucaklamada soyadın kadar “Yürekli” oldun. Son ana kadar parti bayrağına ve devrimci ideallerine sımsıkı sarıldın. Bizler, diğer yoldaşlarla birlikte emanetinizi en iyi biçimde ve sonuna kadar sahip çıkacağız.

Habip ve Ümit yoldaşları uğurladığımızda, yazarken çok zorlanmıştım. İnsanın içindeki acıyı, kini, öfkeyi yaşadığı kadarıyla aktarması zor oluyor, hele bir de sözkonusu olan yoldaşlarıysa...

Bu devlet en acımazsız bir şekilde kalleşçe ve kahpece katlediyor. Türkiye’de yoksulluk çeken milyonlar hiç mi hiç umurunda değil. Sisteme muhalefet eden kim varsa yok etmek için saldırıyor. Tabii ki en başta devrimcileri ve komünistleri ezmeyi ve yoketmeyi amaçlıyor. Ancak hiçbir saldırı bizleri sınıfsız ve sömürüsüz bir dünya yaratmak için yürüttüğümüz mücadeleden vazgeçiremeyecektir.

Yoldaş, seni yağmurla birlikte uğurladık, bardaktan boşanırcasına yağan yağmur ölümsüzlüğünü duyurdu. Birden gözümün önünde canlandın; “benden buraya kadar” diyordun, “yaşatacaklarımızla beraber” diyordun...

Aylarca direndin, direniyorlar, burjuvazi bile şaşırıyor bu işe. Katletme operasyonlarının hiçbiri bir sonuç vermedi. Hergün bir yenisi eklendi. Ellerinden gelse herkesi yok edecekler. Ama bunun faturasını da iyi biliyorlar. Yıllardır devrim yolunda bedel ödeyen yiğit devrimcilerin bir gün gelip işçi sınıfının önderliğinde bu faturayı burjuvaziye ödeteceğinden zerre kadar kuşkum yoktur. Bizler yarınları işçilerle birlikte kucaklayacağız “Yürekli yoldaşım”.

Şu an birçok direnişçi yoldaşımız ve siper yoldaşının bilinci kapalı, devlet zorla müdahaleye devam ediyor. Sakat bırakmaya devam ediyor.

Dışarıda Ölüm Orucu direnişine destek veren ailelerin eylemlerine müdahale ediliyor, evleri zorla basılıp direnişçiler hastahanelere kaldırılıyor. Başaramayacaklar, bedenleri hücrelere kapatmakla, ikiyüzlülükle, baskıyla, yalan ve demagojiyle mücadele tarihimizi unutturamayacaklar.

Partimizin kurucularından Hatice Yürekli yoldaş ve diğer yoldaşların bize devrettiği davaya bağlılığım sonsuz olacak. Sizlerden devraldığım bayrağı leke sürdürmeden taşıyacağım.

Tekstil işçisi yoldaşın