Yaşayacaksan onun gibi yaşa, öleceksen onun gibi öl!..
Hatice Yürekli yoldaşa...
Yaşayacaksan onun gibi yaşa,
öleceksen onun gibi öl!..
Merhaba Hatice yoldaş,
Seni ölümsüzlüğe uğurlayışımızın üzerinden tam bir yıl geçti. Bu bir yıl içinde neler yaşandı, sınıf devrimcileri olarak bizler “parti ve devrim davasında” ne kadar mesafe katettik, sana bunları anlatmalıyım.
Bir türlü bitmeyecekmiş gibi görünen kara kışın ardından 8 Mart’la başlayan devrimci bahara adım attık. Newroz ateşleriyle daha da harlandı bahar. Şimdi de işçi sınıfının uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü olan 1 Mayıs’ın öngünlerindeyiz.
Sınıf cephesinden havaların ısınmaya başlamasını sağlayan en önemli etken, sermaye düzenine karşı öfkenin her zamankinden çok birikmesidir. Bir de İsrail siyonizminin ABD emperyalizmiyle işbirliği halinde, tüm dünyanın gözleri önünde, Filistin halkını vahşetle soykırımdan geçiriyor olmasının yarattığı tepki var. Bu tepki dünyanın pek çok yerine yayıldı, işçileri, emekçileri ve ezilen halkları eylemli dayanışmaya sevketti. Yaygınlaşan bu eylemlerde belirleyici etkenin Filistin halkının 7’den 70’e büyük bir kararlılıkla sergilediği direniş olduğunu söylememe gerek yok.
Bize gelince, bu süreç içinde parti çalışması, değişik araç ve biçimlerle yeni bir boyut kazandı. Sınıf içindeki parti çalışması kesintisiz olarak devam ediyor. Genel anlamda bir güçlenme süreci yaşıyoruz. Çalışmanın geniş kitlelere uzanabilmesi için temel bölgelerde öncü işçi-emekçi platformları oluşturuldu. Bunu kültür-sanat cephesinden tamamlayan kurumları izledi. Çalışmamızı güçlendiren, yeni soluklar katan bu girişimler, aynı zamanda kitle çalışmasında politika üretmede, çalışmayı en geniş işçi ve emekçi kitlelere yaymada önemli araçlar olma işlevini yerine getiriyor. Çalışma kendi güçlerini de üretiyor ve geliştiriyor. Bu tür araçlar, çalışma genişledikçe, yeni yeni güçler ve imkanlar sağlıyor. Değişik bölgelerde temel sektörler üzerinden çalışmanın yolu gitgide daha çok açılıyor.
Ve önümüz 1 Mayıs... Tüm yoldaşlarda ayrı bir heyecan var. Bazı nedenlerle kaç zamandır bildiri dağıtamama, afiş asamama, yani pratik çalışmaya katılamanın eksikliğini hissediyordum. Bu akşam kısmen de olsa bu ihtiyacı giderdim sayılır. Bir haftadır bugünü bekliyor, iple çekiyordum. Yoldaş, bu akşam afiş asarken caddelere, fabrika güzergahlarına, yanımızdaydın sen de. Birlikte soluduk o havayı, o heyecanı. Seni tüm yüreğimizle kucaklıyoruz.
Hatice yoldaş, kır çiçekleri her ne olursa olsun açacak; seninle yüreklerde bir kır çiçeği açtığı gibi...
Yarın ölecekmişiz ne gam
Bin ömür yaşadık biz
Ve üstelik omuzlarından yoldaşların
Bayrağımızla gömüleceğiz
Bir yoldaşın
22 Nisan ‘02