Logo

Sınıf çalışmasında parti yayınlarının önemi


Devrimci sınıf çalışması “propaganda-ajitasyon, örgütlenme, eylem” bütünlüğünde gelişir. Her alanın özgünlükleri olsa da pek çok noktada kesişir. Bütünlük diyalektiktir; her alan hem kendine özgüdür hem de toplamın ayrılmaz bir parçasıdır. Yine de bu bütünde propaganda-ajitasyonunun belli bir dönem için hareket noktası olduğunu söylemek mümkündür.

Siyasal çalışmada değişik araçlar kullanılır. Her birinin işlevi farklı olsa da amaç ortaktır. Bu toplamda partinin temel yayınlarının benzersiz bir misyonu vardır. Bu misyon, kolektif parti yayınlarının ajitasyon-propaganda alanındaki etkin rolünün yan ısıra, kolektif örgütleyici ve eylemde yol gösterici olmalarında ifadesini bulur.

 

Farklı yayınların işlevi birbirine karıştırılmamalı

Devrimci siyasal çalışmada pek çok araç kullanılır. Mücadelenin gelişim düzeyine bağlı olarak farklı yayınlar aynı çalışma alanında kullanılabilir. Devrimci sınıf partilerinin kitleselleştiği dönemlerde onlarca gazete, dergi, bülten gibi süreli yayınların kullanıldığını biliyoruz. Sınıf devrimcileri de birçok alanda yerel bülten ya da yerel gazete yayınlıyorlar. Bunlara son yıllarda kullanımı yaygınlaşan sosyal medya da eklendi.

Yerel popüler yayınlarla birlikte sosyal medyanın sunduğu olanaklar elbette etkin ve yaratıcı bir şekilde değerlendirilmelidir. Bununla birlikte bu araçlar partinin temel yayınlarının işlevini yerine getiremez. Bu yeterince açık olduğu halde, bazı alanlarda yerel yayınlar yaygın şekilde kullanılırken, parti yayınları ikinci plana düşebilmektedir. Oysa parti yayınlarının etkin şekilde kullanılmadığı devrimci bir çalışmanın başarılı sonuçlar üretmesi mümkün değildir. Bir kez daha vurgulamalıyız ki, hiçbir araç parti yayınlarının yerini tutamaz. O halde her araç işlevine uygun değerlendirilmeli, yerel yayınlar parti yayınlarını sınıfa taşıyan köprü işlevi görebilmelidir.

 

Parti faaliyeti/yayınları meşrudur

Sınıf hareketinin zayıf olduğu dönemlerde parti yayınlarını işçilere benimsetmenin belli zorlukları var. Hem dinsel gericiliğin hem ırkçı şovenizmin işçi sınıfı saflarında etkili olması bu zorluğu pekiştiriyor. Sınıfın verili koşullardaki bu nesnel geri tablosu, parti yayınlarının kullanılmasında bazı tereddütler yaratıyor. Bu durum kimi zaman parti yayınlarının kullanımının ertelenmesine yol açıyor. Ve yayınların uzun süre faaliyetin günlük planlamasının dışında kalması giderek bir tarza dönüşebiliyor. Bunlara bir de bazı gerici basınçların eklenmesi, parti yayınlarının işçiler karşısında savunulmasının öneminin gözden kaçırılmasına yol açabiliyor.

Sorunun bu noktaya varması, faaliyetin temel bir araçtan yoksun kalması anlamına geliyor. Bu eksiklik özellikle ilerici-öncü işçilerin parti çizgisine kazanılmasını zorlaştırıyor.

Genel anlamda sınıf çalışmasında, özel planda ise hareketli süreçlere müdahalede verili koşulların hesaba katılması kaçınılmazdır. Ancak bu nesnellik, ne sınıfa taşıyacağımız devrimci şiarlardan ne de parti faaliyetini ve yayınlarını sahiplenmekten geri durmayı gerektirir. Parti faaliyeti gücünü burjuva yasallığından değil siyasi ve ahlaki meşruluğunda alır. Dolayısıyla parti faaliyeti ve yayınları legal de olsa illegal de olsa meşrudur. Bu olgunun özellikle sınıfın öncü kesimlerine kavratılması büyük bir önem taşır. Bunu başarabilmenin temel koşullarından biri parti yayınlarını ve faaliyetini işçiler karşısında tok bir şekilde savunmaktır.

 

Hareketi politikleştirmede parti yayınları

İşçi sınıfını eyleme sürükleyen sorunlar genelde ekonomiktir. Ekonomik talebin politik yönü ilk adımda işçiler nezdinde belirsizdir. Talepler, şiarlar, söylemler bunu yansıtır.

Kimi zaman işçiler politika ile araya mesafe koyma eğilimine girebiliyorlar. Patronların, sendika bürokratlarının, bazen de polisin basıncı, hem işçilerdeki geri eğilimleri güçlendirmeyi hem sınıf devrimcilerinden uzak durmalarını sağlamayı amaçlıyor.

Bu koşullarda sınıfın ekonomik-demokratik taleplerini sonuna kadar desteklerken, hareketin geri kalıpları kırıp sıçraması için yol açıcı olmak gerekiyor. Dolayısıyla müdahalemiz özünde hareketi politikleştirmeyi hedefliyor. Politikleştirme devrimci temelde olmalı, işçileri güncel talepleri için olduğu kadar sermaye egemenliğine karşı mücadeleye kazanmayı da içermelidir.

Bu ileri hedeflere doğru ilerlemek, diğer bir ifadeyle proletaryanın öncülerini sosyalizm davasına kazanmak ancak parti çizgisinin, dönemsel taktik politikasının sınıfın bu kesimlerine kavratılması ve pratik deneyimlerin teorik-politik bilinçle pekiştirilmesiyle mümkündür. Söz konusu hedeflerin gerçekleştirilebilmesi için parti yayınlarının misyonuna uygun bir şekilde kullanılması zorunludur. Diğer araçların yanı sıra parti yayınlarının etkin ve yaygın kullanımı olmadan hareketi politikleştirmede mesafe alınamaz.

 

Öncüleri devrimcileştirmede parti yayınları

Devrimci sınıf çalışmasında yaşanan zorlanma alanlarından biri, harcanan yoğun emeğe ve pek çok direnişin örgütlenmesine rağmen sınıfın öncülerini parti saflarına kazanma başarısının sınırlı kalmasıdır. Bu zorlanmanın farklı nedenleri olsa da, parti yayınlarının etkin kullanımındaki yetersizlik de önemli bir rol oynamaktadır.

Kadrolaşmak politikleştirmektir. Parti yayınları ise tek olmasa da politikleştirmenin temel araçlarından biridir. Bu araçları etkin bir şekilde kullanmadan sınıfın öncülerini kadrolaştırmada mesafe almak çok zor olacak, somut kazanımlar yaratma alanındaki kısırlık aşılamayacaktır.

Oysa devrimci bir sınıf hareketi geliştirmek için gerçekleştirdiğimiz müdahalelerde ilerici-öncü kesimleri şahsında sınıfı devrim ve sosyalizm davasına kazanmak temel bir hedeftir. Partinin maddi-toplumsal zeminine sağlam bir şekilde yerleşmesi de bu hedefe doğru yol almakla mümkündür. Bu hedefle aramızdaki açının daraltılması, giderek kapatılması için ise parti yayınlarının öncü işçi kuşağıyla buluşturulması kritik önemdedir.

 

Parti yayınları etkin ve yaygın kullanılmalı

Verili koşullarda ekonomizmin, reformizmin, parlamentarizmin yaygınlığı dikkate alındığında sınıfa parti yayınlarıyla seslenmenin, öncü işçileri partinin devrimci sınıf çizgisine kazanmanın önemi daha kolay anlaşılır. Öncüleri şahsında sınıfın sosyalizm davası uğruna mücadeleye kazanılması her zamankinden daha büyük bir önem taşıyor ve parti yayınları bu alanda önemli bir rol oynayacaktır.

Elbette yayınlar “sihirli” araçlar değildir. Siyasal çalışma bir bütündür. Vurgulamak istediğimiz, bu bütünlük içinde parti yayınlarının çok özel bir öneminin olduğu, bu araçların etkin kullanılmadığı bir çalışmadan beklenen verimin sağlanamayacağıdır. O halde parti birikiminin/çizgisinin kolektif taşıyıcıları olan yayınları etkin ve yaygın bir şekilde kullanmalı, partiyi sınıfla buluşturan köprü rolü oynamaları için gereken hassasiyeti göstermeliyiz.


Üste